حــديـث عـشـق
هر اندازه که دلتان مى‌خواهد بیاموزید اما (بدانید که) تا به علم عمل نکنید خداوند هرگز از آن (علم) به شما سودى نمى‌رساند، زیرا علما به عمل کردن اهتمام مى‌ورزند و نادانان به روایت کردن.
"امام صادق"
تلنگـریــ از جنس قرآنـــ
«هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ»
«اوست که آرامش را در دل های مؤمنان نازل کرد»
فتح/4
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ إِلَی اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمیعاً فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (سوره مائده/آیه105)
تو برای عطر زدن به کسی نگاه نمی کنی،اصلا برایت مهم نیست دیگران عطر میزنندیانه،خوب شدن هم مثل عطر زدن است چه کار داری دیگران خوب اند یا نه؟خوبی می کنند یا نه؟این حرف و نصیحت خداست که میگوید:خود را باش.
عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ ؛بر شما باد خودتان!
" إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً" (سوره فتح/آیه8)
انسان در دستگاه خلقت الهی به گونه ای آفریده شده که اجتماعی بودن از برجسته ترین ویژگی های اوست به گونه ای که نقش هر مسلمان در تعیین سرنوشت جامعه و تعهدی که باید در پذیرش مسؤولیت های اجتماعی داشته باشد، ایجاب می کند که او ناظر و مراقب همه اموری باشد که پیرامون وی اتفاق می افتد. این مسئله مهم که در فقه اسلامی تحت عنوان « امر به معروف و نهی از منکر» مطرح شده و از مهم ترین مبانی تفکر سیاسی یک مسلمان به شمار می رود.
در آیه ی71 سوره ی توبه گفته شده: "وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ "
مردان و زنان با ایمان ولی (و یار و یاور) یکدیگرند، امربه معروف و نهی ازمنکر می کنند، نماز را برپا می دارند و زکات را می پردازند و خدا و رسولش را اطاعت می کنند.
به موجب این آیه، افراد مؤمن به سرنوشت یکدیگر علاقمند بوده و به منزله یک پیکر می باشند. پیوند سرنوشت ها موجب می شود که تخلف و انحراف یک فرد، در کل جامعه تأثیر بگذارد.
اصلا یکی از ویژگی های مومن امر به معروف است؛ "یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ أُولئِکَ مِنَ الصَّالِحینَ"(113)
در آیه 113و114 سوره ی آل عمران خدای متعال, صالح بودن آنان را به صرف داشتن ایمان به خدا و روز واپسین گواهی نکرده است، بلکه امر به معروف و نهی از منکر را نیز بر آن افزوده است.
اى کسانى که ایمان آورده اید! نباید گروهى از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند.
خداوند در این آیه، پس از آنکه مسخره کردن را عملی ناپسند بیان می فرماید ، در ادامه این نکته را گوشزد می کند که شاید آنکس که مسخره اش می کنید از شما بهتر باشد مثلاً
شاید کفش پاره ای داشته باشد...اما ممکن است از ما بهتر باشد.
شاید قیافه ی زشتی داشته باشد...اما ممکن است از ما بهتر باشد.
شاید منزل کوچکی داشته باشد ... اما ممکن است از ما بهتر باشد.
شاید قیافه ی مذهبی نداشته باشد ...اما ممکن است از ما بهتر باشد.
و شاید...
و شاید...
* آیت الله شیخ مهدی امامی مازندرانی می فرمود:
عده ای از مازندرانی ها برای زیارت به عتبات عالیات وارد شدند. شخص ساده ای دربین آنها بود که اگر چراغ سبز بارگاه حضرت علی(ع) را می دید وبه او ومی گفتند آن نور علی(ع)است باورمی کرد .
بعداز زیارت و درحال برگشت ازحرم ، یکی از افرادکاروان از او پرسید آیا تو برات آزادی از جهنم را گرفتی؟
شخص ساده گفت نه ، مگر شما گرفتید؟
گفتند آری !آن شخص ساده به حرم برگشت که برات آزادی ازجهنم رابگیرد.
همراهان ودوستان هرچی به او گفتندکه ما شوخی کردیم ،او باور نکرد و با همان سادگی و صفای باطن به حرم حضرت علی رفت و کنارضریح نشست وگفت: اینهامن را ساده پنداشته اند! مگرشما هم من را ساده گرفته ای!؟ تا برات آزادی از آتش جهنم راندهید از اینجا نمی روم .
درهمین اثناء ، دستی مُنور به نورسبز از ضریح بیرون آمد و نوشته ای به دست آن مرد ساده داد که بر روی آن نوشته بود ، اَنتَ بَریءُ مِنَ النّار" تو ازآتش دور هستی."[ جرعه ای ازاقیانوس ، صفحه 291]
وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ (سوره فصلت/آیه34)
و نیکى با بدى یکسان نیست [بدى را] آنچه خود بهتر است دفع کن آنگاه کسى که میان تو و میان او دشمنى است گویى دوستى یکدل میگردد
کنار چای تلخ همیشه یا قند است یا شکر به همین خاطر هم هست که گواراتر می شود،یـادت باشد بعضی ها مثل چای اند؛یعنی تلخ اند.پس با آنها شکر باش یعنی شیرین حرف بزن،شیرین رفتار کن؛به قول سعدی شیرین حرکات باش،این سفارش خداشت:ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ
بدی های دیگران رو با خوبی های خودت دفع کن،یعنی اگر دیگران تلخ بودند شیرین باش!
بعضی ماه‌ها را هم خدا گذاشته انگار که بهانه‌ای باشند برای عمل به بعضی حرف‌های خودش.
که توی خودِ قرآنش بگوید هر قدر می‌توانید قرآن بخوانید. بعد ما نافرمانی کنیم و نخوانیم!
بعد یک ماه را بگذارد و بگوید هر یک آیه از قرآن را خواندن توی این ماه، اجرش برابر با یک بار همه‌ی قرآن را خواندن است.
درست همان ماهی که ماه نزول قرآن است.
که بلکه آدم به خودش بیاید و بفهمد که ثانیه ثانیه‌ی این ماه را باید سر بکشد برای آشتی با قرآن.
برای قرآن خواندن هر قدر که می‌تواند.
فاقرؤؤا ما تَیَسّر مِنَ القّرآن (مزمل/20)
منتخب از کتاب برای خاطر آیه ها / نوشته ی مریم روستا
ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقینَ (سوره بقره/آیه2)
آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزکاران است.
آیا در استخر پر از چسب میشود شنا کرد؟ شک و دو دلی درست مثل استخر چسبناک است که در آن قدم از قدم نمی توان برداشت .قرآن آمده است تا ما را از ورطه تردیدها و دو دلی ها و شک ها بیرون کشیده و دست مارا گرفته و به جایی برد که در آنجا هرگز تیغ تردید نمی روید
"لا رَیْبَ فیهِ" ،یعنی در این کتاب جایی برای تردید و دو دلی نخواهد بود بنابراین هرکس میخواهد دو دل و مردد نباشد به این وادی وارد شده و اهل قرآن باشد!
معاویه وارد مکه شد، گروهی بر معاویه وارد شدند و گفتند: آیا میدانی که ابن عباس تفسیر قرآن میکنه؟ معاویه گفت: خب ابن عباس پسر عمه ی پیغمبر بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟! گفتند: تفسیر میکند آیات رو به نفع علی بن ابیطالب! ما از این شاکی هستیم! معاویه گفت: خودم رسما وارد مجلس میشوم و جمعشان را برهم میزنم.
معاویه وارد مجلس تفسیر ابن عباس میشود، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات میکرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید! بعد از مجلس معاویه رو به ابن عباس کرد و گفت: ابن عباس تو تفسیر آیات میکنی یا فضائل علی بن ابیطالب را بازگو میکنی؟!
- ابن عباس: معاویه به من بگو کجای قرآن است که فضائل علی بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سوال میکنم جواب میدهی؟ "انَّما اَنتَ مُنذِرُ وَلِکُلِ قَومِ هاد" این آیه برای کیست معاویه؟
معاویه: رسول خدا فرمود منذر این امت منم و هادی وجود علی بن ابیطالب است! ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟!
-ابن عباس: "اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا" بگو این آیه برای کیست معاویه؟
معاویه: این هم قصه ی طهارت و عصمت علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست! ولی حتما باید این را بخوانی؟
-ابن عباس: "اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهَ وَ یُوتونَ الزَّکوةَ وَ هُم رکِعون" معاویه این آیه برای کیست؟
معاویه: زمانی که علی بن ابیطالب انگشتر در راه خدا داد این آیه بر حق علی نازل شد، قبول دارم! ولی حتما این را باید بخوانی؟
-ابن عباس: "عَمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم" معاویه بگو این آیه در حق کیست؟
معاویه: رسول خدا فرمود خبر عظیم علی بن ابیطالب است که هم مردم ازش میپیرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟
هرکس از یاد من روی گردان شود،زندگی(سخت) و تنگی خواهد داشت...(سوره طه/124)
